У нашым інтэрв'ю ўдзельнічаюць: першая ўладальніца тытула "Міс Беларусь" (1998) і самая першая ўдзельніца конкурсу "Міс Свету" (2000) ад Рэспублікі Беларусь Святлана Кузняцова (Крук), "Першая Віцэ-міс Беларусь 2006", удзельніца "Міс Свету 2009" Юлія Сіндзеева, а таксама "Другая віцэ-міс Беларусь 2010", удзельніца "Міс Свету 2011" Анастасія Харланава.
— Падзяліцеся, калі ласка, уражаннямі пра Ваш удзел у міжнародным конкурсе прыгажосці "Міс Свету" (як Вы сёння ацэньваеце, праз некалькіх гадоў).
Святлана Кузняцова:
— Мне пашчасціла, я брала ўдзел у юбілейным 50-ым конкурсе прыгажосці "Міс Свету 2000". Ён праходзіў у Лондане, а падрыхтоўка да конкурсу - на Мальдыўскіх астравах. Гэта падзея пакінула незабыўныя і самыя прыемныя ўражанні. Знаёмства з культурай і традыцыямі іншых краін (было прадстаўлена 96 краін, перамагла "Міс Індыя" Пранка Чопра), паездка на Мальдывы і адпачынак на экзатычных астравах у Індыйскім акіяне, знаёмства з сусветнымі зоркамі першай велічыні - такі шанц выпадае толькі адзін раз у жыцці. І я ўдзячная Нацыянальнай школе прыгажосці і Міністэрству культуры за гэты шчаслівы білет. Праз трынаццаць год я з задавальненнем перагортваю фотаальбом і ні пра што не шкадую. Я годна адстойвала гонар краіны і атрымала неверагодны вопыт, які і паспрабую скарыстаць зусім хутка на конкурсе ўжо для місіс - "Місіс Сусвет 2013".
Юлія Сіндзеева:
— Уражанні і ўспаміны пра конкурс засталіся толькі дадатныя і добрыя. Удзельніцы конкурсу наведалі з дабрачыннымі акцыямі сталіцы трох краін, а менавіта Лондан, Абу-Дабі і Кейптаўн. У кожнай іх гэтых краін мы наведвалі дзіцячыя дамы, збіралі сродкі на лячэнне цяжкахворых. Фінал самога конкурсу праходзіў у Іаганесбурзе. Было вельмі пачэсна і прыемна ўяўляць краіну на падобным сусветным конкурсе.
Анастасія Харланава:
— Прайшло амаль два гады з тых часоў, як я ўдзельнічала ў конкурсе "Міс Свету 2011", і за гэты час я ні разу не пашкадавала пра гэта. Ды і як можна не радавацца такой выдатнай прыгодзе ў жыцці. Я не чакала ад конкурсу якіх-небудзь глабальных змен ва ўласным лёсе, мне проста хацелася дадатных эмоцый, і я іх атрымала. Ад удзелу ў самім конкурсе, ад паездкі ў Лондан (конкурс праходзіў у Вялікабрытаніі) у мяне засталося шмат яркіх уражанняў. У нас была вельмі насычаная праграма: знаёмства з Лонданам, наведванне Кембрыджскага ўніверсітэта, паездка ў Шатландыю ў старадаўнія замкі з прывідамі. Я акунулася ў прыгажосць: мы пачуваліся прынцэсамі, змянялі ўборы (дзе яшчэ можна было кожны дзень апранаць новую вячэрнюю сукенку!). Фотасесіі на фоне Тэмзы, з акна гасцініцы, дзе я жыла - выгляд на Біг-Бэн і знакамітае кола агляду. Я праводзіла час з цікавымі людзьмі, набыла сяброў (маем зносіны дагэтуль - у сяброўства няма межаў). Было выдатна!
— Што даў Вам удзел у гэтым конкурсе?
Святлана Кузняцова:
— Удзел у конкурсе такой велічыні прымушае цябе ўсё жыццё трымаць сябе ў форме. Людзі не робяць зніжку на гады, праходзіць 10-15 гадоў, а ты дагэтуль чуеш: "Міс Беларусь пайшла...". Ацэньваюць тут і цяпер. І трэба адпавядаць тытулу.
Не буду хаваць - удзел у конкурсе дазволіў мне ўдала ўзяць шлюб. Адразу пасля вяртання я давала шмат інтэрв'ю ў прэсе, і мой будучы муж зацікавіўся мною, проста прачытаўшы інтэрв'ю ў адной з беларускіх газет. Ён адшукаў мяне па тэлефонным даведніку.
Мне хочацца, каб людзі разумелі, што нельга з вуліцы прыйсці, паўдзельнічаць у нацыянальным конкурсе і паехаць на "Міс Свету". Патрэбна доўгая падрыхтоўка. У мой час, у 98-м годзе гэта заняло паўгода. Навучанне ў Нацыянальнай школе прыгажосці: дэфіле, харэаграфія, этыкет, стылістыка, гісторыя моды, псіхалогія, англійская мова са здачай іспытаў па кожным прадмеце і бясконцыя рэпетыцыі. Не справіўся - выбыў! Гэта была сапраўдная школа па гадоўлі прыгажунь, са строгім рэжымам, з адным выходным, ніякіх сустрэч з сябрамі, ніякіх выхадаў у людзі. У мяне ёсць дыплом і атэстат. Шкада, што зараз такія не выдаюць. Пройдучы такую школу, ніводны конкурс не страшны!
Юлія Сіндзеева:
— Удзел у конкурсе даў масу дадатных эмоцый, спраўдзіліся мае некаторыя мары, я пабывала на трасе "Формулы-1", а таксама ў нацыянальным запаведніку ПАР, дзе мела магчымасць назіраць за дзікімі жывёламі ў натуральных месцах рассялення. А таксама набыла шмат знаёмых па ўсім свеце.
Анастасія Харланава:
— Удзел у конкурсе даў мне зарад бадзёрасці і энергіі і ўмацаваў ў мне пачуццё ўпэўненасці ў сваіх сілах.
на фота: афіцыйная фотасесія з Юліяй Сіндзеевай для конкурсу "Міс Свету 2009"
фота: Сняжана Барценева
— Ці ёсць шанцы на перамогу ў Марыі Вялічкі?
Святлана Кузняцова:
— Я жадаю Марыі быць упэўненай у сабе. У любым выпадку, сказаць потым, што я была ўдзельніцай "Міс Свету" - гэта як званне алімпійскага чэмпіёна, назаўжды. Я ведаю, колькі гэта варта нерваў і перажыванняў, колькі - цярпення і недабразычлівых поглядаў, колькі - фізічных і фінансавых выдаткаў. Тым не менш - любая прыгажуня заўсёды будзе горда несці беларускі сцяг і зробіць усё максімальна магчымае, каб краіна ганарылася ёю. Поспеху, Марыя!
Юлія Сіндзеева:
— Шанцы, вядома ж, ёсць ва ўсіх, галоўнае верыць у перамогу!
Анастасія Харланава:
— Удзельніцы гэтага года, Марыі Вялічке, я жадаю поспеху. Шанц перамагчы ёсць заўсёды і ва ўсіх, і толькі ад нас саміх залежыць, з якім настроем мы пачынаем нейкі праект і як падыходзім да фіналу. Ну, плюс, вядома, яшчэ вязення Марыі, сіл (маральных і фізічных) і выдатнага настрою!