— Раскажыце, калі ласка, як у Вас узнікла цікавасць да дызайну адзежы?
— Я нарадзілася і вырасла ў творчай сям'і. Ужо ў дзяцінстве сама сабе шыла адзежу.
— Выбар навучальнай установы (Вучылішча дызайну) быў асэнсаваным ці выпадковым?
— Мой выбар быў асэнсаваным, бо там была магчымасць вучыцца не толькі на фэшн-дызайнера, але і на фатографа ці графік-дызайнера.
— Хто з вялікіх мадэльераў аказаў істотны ўплыў на Вашу творчасць?
— Yoshji Yamamoto.
— Дзе Вы стажыраваліся і працавалі пасля заканчэння Вучылішча дызайну?
— Нідзе, бо адразу, разам з сяброўкай, заснавала ўласны бізнес.
— Што паўплывала на рашэнне стварыць уласны брэнд?
— У першую чаргу, любоў да моды. І вера ў сябе, а таксама жаданне стварыць штосьці ўласнае, індывідуальнае.
— Ва ўсім свеце вядома і шануецца "нямецкая якасць". Скажыце, як гэта акалічнасць уплывае на прасоўванне Вашага брэнда?
— Апроч майго ўласнага стылю і дызайнерскага рашэння, нямецкая якасць вельмі істотна для іміджу. Нажаль, наша вытворчасць ужо не на 100% размяшчаецца ў Германіі, бо ў нашай краіне бракуе рэсурсаў. Але ў нас зусім няма вытворчасці ў Азіі!
— Мы ведаем, што зараз Ваш бізнес - сямейны. Як Вы размяркоўваеце ў ім ролі?
— Мой муж - дыпламаваны эканаміст, ён займаецца збытам тавара, маркетынгам і ўсімі эканамічнымі пытаннямі. Дызайн і вытворчасць - у маіх руках. Наша каманда складаецца з 60 супрацоўнікаў.
— Адзежы і абутку якога брэнда аддае перавагу Ваш муж?
— Ён са задавальненнем носіць Yoshji Yamamoto, а таксама любіць бельгійскіх дызайнераў, такіх як Dries van Noten, Ann Demeulemeester. Гэтыя маркі таксама прадстаўлены ў нашым мульцібрэндавым буціку "Milian" у Дзюсельдорфе.
— Падчас стварэння калекцыі Вы абмяркоўваеце з кім-небудзь дызайн будучага ўбору, паказваеце эскізы?
— Я працую са сваёй камандай, мы натхняем адзін аднаго, абмяркоўваем, раімся.
— Што становіцца вызначальным пры выбары матэрыялаў для новых калекцый?
— Матэрыялы павінны быць абсалютна якаснымі і, апроч насібельнасці, павінны мець цікавую фактуру, паверхню. Большасць нашых матэрыялаў мы заказваем у Італіі. Гузікі і іншыя дэкаратыўныя элементы аздаблення - вельмі важныя дэталі. Я лічу, што некаторыя, у тым ліку вельмі добрыя дызайнеры, нажаль, на гэта занадта мала зважаюць.
— У якой краіне свету ў Вас самыя добрыя продажы?
— Пасля Германіі, у Расіі і Ўкраіне - самыя лепшыя продажы. У постсавецкіх краінах у нас вельмі актыўныя партнёры.
— Ці бывалі ў Вас такія выпадкі, калі адна мадэль адзежы на "ура" разыходзіцца ў адной краіне, а ў іншай не карыстаецца попытам?
— Наогул не.
— Чым адрозніваецца пакупнік краін былога СССР ад еўрапейскага, амерыканскага, азіяцкага пакупніка?
— Я думаю, што розніца невялікая. Пакупнікі краін былога СССР мяне ўражваюць сваім патрыятызмам і любоўю да сваёй культуры. Адначасова яны вельмі дасведчаныя.
— Вы - сталы ўдзельнік Украінскага тыдня моды. Падчас знаходжання ва Ўкраіне Вы вылучаеце час на наведванне мясцовых буцікаў, магазінаў? Ці знаёмства з творчасцю і працай украінскіх калег адбываецца толькі на подыуме Тыдня моды?
— Падчас знаходжання ў Кіеве мы заўсёды знаходзім час на знаёмства з горадам. Вядома, у нас асаблівая цікавасць і да маладых дызайнераў. У будучыні жадалі б наведаць Львоў.
— Ці плануеце Вы ўдзельнічаць у Тыднях моды Расіі, Беларусі, краін Балтыі?
— У прынцыпе, так. Гэта мы плануем.
— Вы знаёмыя з беларускай модай?
— Па-праўдзе, не.
— А з беларускай культурай?
— Нажаль, не вельмі, але вельмі спадзяюся, што гэта хутка зменіцца!
— Мы ведаем, што Вы цікавіцеся архітэктурай. Вы можаце назваць будынкі ці збудаванні на тэрыторыі былога СССР, якія зрабілі на Вас найвялікшае ўражанне?
— Наогул, я люблю больш архітэктуру дарэвалюцыйнага часу, але, прызнаюся, што ёсць і манументальныя будынкі са сталінскіх часоў, якія ўражваюць. А так, сучасная архітэктура вельмі заменная. Вядома ж, ёсць і выключэнні, напрыклад, музей Фрэнка Геры у Більбао (Музей Гуггенхайма — музей сучаснага мастацтва ў Іспаніі – заўв. рэд.).
— На Ваш погляд, творчасць дызайнераў постсавецкай прасторы бліжэй да еўрапейскай ці азіяцкай моды?
— На мой погляд, бліжэй да еўрапейскай моды! Вельмі смелая і наватарская!
— Ці часта Вам даводзіцца сутыкацца з плагіятам?
— Не, не вельмі часта. Вядома, у нейкай меры робяцца копіі (гэта можа быць і знакам прызнання), але яны не вельмі добрыя і ствараюцца для камерцыйных мэт.
— Што ні пры якіх акалічнасцях ніколі не з'явіцца ў Вашых калекцыях?
— Гучныя, пярэстыя, неонавыя колеры і ўзоры, каляровае футра (ні штучнае, ні натуральнае). Але застой у модзе - гэта адставанне, а таму ніколі нельга казаць "ніколі".
— Як Вы думаеце, ці павінна жанчына апранацца модна: і на працы, і на вуліцы, і ў хатняй абстаноўцы? Ці ў нейкіх сітуацыях можна зрабіць паслабленне да свайго ўбору?
— Кожная жанчына гэта пытанне павінна вырашыць сама для сябе. Гэта залежыць ад прафесіі і іншых аспектаў: напрыклад, у адпачынку адзежа можа быць нашмат прасцей, лаканічней. Але ў той жа час гэта не азначае, што апранацца можна без густу і без стылю.
— Як Вы паводзіце сябе ў сітуацыях, калі Вы бачыце, што чалавек з ліку Вашых сяброў, родных ці блізкіх апрануты нямодна ці нястыльна?
— Гэта, як заўсёды ў жыцці, залежыць ад ступені сяброўства і даверу. Так, добрай сяброўцы я б паспрабавала ветліва сказаць пра гэта. Такіх жа адносін чакаю і да сябе.
— Вулічная мода ў Германіі моцна адрозніваецца ад подыумнай моды?
— Так, нажаль вельмі. І гэта не абавязкова пытанне дастатку людзей. Гэта пытанне густу і стылю. Пытанне, хто рэгламентуе стыль. Але гэта не нямецкая праблема. Нават у Францыі і Італіі на вуліцах можна ўбачыць нешта дзіўнае, то ж датычыцца і ЗША.
— З часоў падзення берлінскай сцяны прайшло два дзесяцігоддзі. Цяпер можна па знешнім выглядзе, стылю адрозніць жыхароў былой ГДР ад жыхароў былой ФРГ?
— Як правіла, ці чалавек жадае апранацца модна і ў яго ёсць уласны стыль, ці не. Гэта не залежыць ад Захаду ці Ўсходу Германіі.
— Аб'яднанне немцаў неяк закранула Вас асабіста, а можа быць аказала уплыў на Вашу творчасць, развіццё брэнда?
— Асабіста мяне гэта закранула толькі ў эмацыйным сэнсе. Я вельмі рада гэтай падзеі, якая, па маім меркаванні, пазітыўна адбілася на ўсю Ўсходнееўрапейскую прастору. Аб'яднанне Германіі таксама паўплывала на моду і падарыла нам новую сталіцу моды. Я люблю Берлін і бясконца натхняюся гэтым горадам!
— Каго з сучасных сусветных знакамітасцей Вы можаце назваць "іконай стылю"?
— Мне складана адказаць на гэта пытанне, бо жанчыны, якія мяне прыводзяць у захапленне, з'яўляюцца "іконамі стылю" не толькі з пазіцыі моды. Для мяне "іконы стылю" - гэта і жанчыны з вызначанымі паводзінамі, упэўненыя і разумныя. Я зачаравана некаторымі сусветнымі зоркамі, але, з пункту гледжання моды, я часта ўспрымаю іх па-іншаму. Я павінна прызнацца, што мяне ўразіла Вікторыя Бэкхэм. Ці, можа быць, лепш сказаць, яна мяне здзівіла. Я прызнаю яе працу, у яе кроі - паслядоўнасць і прыемны мне мінімалізм - менш, ды лепш!
— Мы ведаем, што Вы актыўна падтрымліваеце маладых дызайнераў. Не так даўно Вы выпусцілі кнігу, дзе маладыя таленты прадставілі ілюстраваную інтэрпрэтацыю Вашай калекцыі. Скажыце, можа Вы ўжо нагледзелі з іх ліку тых, хто стане паслядоўнікам Вашай творчасці?
— Не, упэўнена, што не. Але не таму што яны гэтага не годныя, а таму што я яшчэ жадаю некаторы час сама папрацаваць! Да таго ж наш сын вучыцца ў Royal Academy of Fine Arts у Антверпене. Ён вельмі таленавіты, і вучоба на дызайнера яму прыносіць велізарную радасць. Можа быць ён будзе паслядоўнікам?
