Якасць футра залежыць ад віду сыравіны, умоў жыцця і паходжання жывёлы, яе ўзросту, полу, часу забою і спосабаў апрацоўкі. Асноўныя паказчыкі якасці футра - носкасць, цеплаахоўнасць, мяккасць, эрганамічныя (маса) і эстэтычныя ўласцівасці (бляск, колер). Найбольшую носкасць мае футра выдры (да 20 сезонаў - прынята за 100%), собаля - 80%, норкі - 70%, нутрыі - 25%, труса - 5%. Найбольш цеплаахоўнае футра пясца, паўночнага аленя, янотападобнага сабакі, расамахі. Асабліва цяжкае футра ў расамахі, ваўка, выдры, бабра. Валасяное покрыва бывае грубае, паўмяккае, мяккае, шаўкавістае і вельмі мяккае; бляск шаўкавісты і шклопадобны. Паводле колеру футра падзяляюць на аднаколернае раўнамернае і нераўнамернае, рознакаляровае і з занальнай афарбоўкай. [1]
футра
вырабленыя шкуркі млекакормячых (пушных звяроў і інш.) з валасяным покрывам, а таксама вырабы з іх [1]
апошняе абнаўленне: 01.08.2014
матэрыял падрыхтаваны: mod-no.com
у матэрыяле выкарыстана літаратура:
аўтар: [1] "Беларуская энцыклапедыя" у 18 т. - Мн.: БелЭн, 1996